Kontakt je prvi igrani film Sergeja Stanojkovskog, značajan za makedonsku kinematografiju kao prvi film snimljen uz podršku Euroimaža. Poput melodrama snimljenih kod nas – Pogleda sa Ajfelovog tornja iStvari srca – u Kontaktu se teži da ljubavna priča reflektuje društveno-političku pozadinu i poremećene porodične odnose, ali sa znatno manje pretencioznosti i patetike.
Žana (Labina Mitevska), psihički labilna ćerka ratnog profitera, i Janko (Nikola Kojo), sitni kriminalac, u isto vreme bivaju otpušteni iz psihijatrijske bolnice, odnosno zatvora, zbog oslobađanja mesta za ratne zločince pod poternicama. Njihove sudbine spaja Jankov polubrat, koji, radi izravnanja svojih računa, prihvata da preuzme otpuštenike i nađe im neku svrhu izvan zidova ustanova u kojim su boravili. Žana se vraća u svoju porodičnu kuću, zaposednutu uspomenama na porodične laži koje su je u bolnicu odvele, dok Janko dobija posao da kuću renovira.
U slikanju Žane i Janka kao dvoje brodolomnika prepoznaje se rukopis Gordana Mihića, scenaristeZaboravljenih i Sivog doma. Psihijatrijska klinika i zatvor depoi su koje vode licemrni građani s benignim i naivnim idealistima u svojoj službi, a u koje društvo i porodica smeštaju one s kojima ne znaju šta bi i pred kojima ne mogu da zataškaju svoje bedastoće. Nasukavanje brodolomnika na staru porodičnu kuću pruža priliku Stanojkovskom da razvija niz dinamičnih i dramski efektnih situacija za zbližavanje Janka i Žane.
0 коментара:
Post a Comment